Εκπαιδευτικοί της Γ’ τάξης επιζητώντας τις συνεργασίες σε επίπεδο εκπαιδευτικών και σε επίπεδο μαθητών/μαθητριών σκεφτήκαμε να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα etwinning. Άραγε στην παραπάνω εικόνα διακρίνετε τους/τις εκπαιδευτικούς του προγράμματος; Σας βοηθούμε: Παναγιώτης Καλούδης, Μαρία Ιωσηφίδου, Λουίζα Ρούσσου. Και τα παιδιά; Ποια είναι αυτά τα Avatars; Κάθε παιδί γνωρίζει το Avatar του το οποίο είχε δημιουργήσει στο πλαίσιο των μαθημάτων Πληροφορικής όταν ακόμα κάναμε μαθήματα από απόσταση.
Το έργο μας λοιπόν έχει θέμα “Τα αξιοθέατα του τόπου μας και … όχι μόνο!” κι εντάσσεται στο πλαίσιο των μαθημάτων Μελέτης Περιβάλλοντος Ενότητα “Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ”, Ιστορίας Ενότητα “Ο ΚΥΚΛΑΔΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ” και γενικότερα ”Η Ιστορία του τόπου μου” με παράλληλες δραστηριότητες στα μαθήματα της Πληροφορικής/ΤΠΕ και των Εικαστικών.
Ένα ρομποτάκι θέλει να ταξιδέψει… Ζητάει τη βοήθεια των παιδιών των σχολείων για να του προτείνουν τι πρέπει να δει… Αφού είναι ρομπότ μπορεί να διακτινίζεται και να ταξιδεύει εύκολα… Στο ταξίδι του συναντά κάποιους ήρωες (μασκότ) από κάθε σχολείο. Αυτός ο ήρωας- μασκότ ξεναγεί το ρομπότ στα αξιοθέατα του τόπου και ουσιαστικά, μέσω του ρομπότ, μεταφέρονται οι πληροφορίες στα παιδιά όλων των σχολείων… αλλά και στις επόμενες γενιές. Έχοντας ως δομή διασχολικές, διαδραστικές, συνεργατικές ομάδες θα γνωριστούμε και στη συνέχεια θα δημιουργήσουμε ένα λογότυπο για το έργο, ένα ρομπότ, μια μασκότ, ζωγραφιές, παρουσιάσεις, ιστορική γραμμή όλων των αξιοθέατων, θα ερευνήσουμε επιτόπια τα αξιοθέατα (εάν το επιτρέψουν οι υγειονομικές συνθήκες), θα αντλήσουμε πληροφορίες από το διαδίκτυο…
- Με ποια σχολεία συνεργαζόμαστε;
- Με το 1ο Δημοτικό Σχολείο Δάφνης -Αθήνα
- Με το Ελληνικό Σχολείο Αγίου Νικολάου – Action Λονδίνου
Το πρόγραμμα, καλά να ‘μαστε, σχεδιάζουμε να ολοκληρωθεί την επόμενη σχολική χρονιά…
Καλή μας συνέχεια!!!
Λουίζα Ρούσσου – Παναγιώτης Καλούδης – Μαρία Ιωσηφίδου
Μέσα στο δύσκολο περιβάλλον των υγειονομικών μέτρων και με τα σχολεία να λειτουργούν πότε με την εξ αποστάσεως διδασκαλία και πότε διά ζώσης, δημιουργήθηκε η κινηματογραφική ομάδα του σχολείου. Οι συναντήσεις μας επομένως πραγματοποιούνταν πότε με τηλεδιασκέψεις και πότε βάζαμε τις μάσκες μας και “γυρίζαμε” τις σκηνές μας. 
Αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε μια ταινία μυθοπλασίας κι αποδείχτηκε πολύ γρήγορα ότι το θέμα της θα περιστρέφονταν γύρω από τον κορωνοϊό- τι άλλο; Ξεκινήσαμε το σενάριο μαζεμένοι με τηλεδιασκέψεις και καταγράφοντάς το σε κοινόχρηστο έγγραφο. Όμως το περιβάλλον ήταν πολύ ρευστό: θα κάναμε σκηνές όπου θα μπορούσαμε να μην φοράμε μάσκες; Βασικό ερώτημα το οποίο φυσικά δεν μπορούσε να απαντηθεί. Έτσι, σκεφτήκαμε σκηνές που τελικά η πραγματικότητα μας τις αναίρεσε και δεν τις υλοποίησαμε ποτέ. Άλλες, τις μετατρέψαμε από τον ευθύ λόγο σε πλάγιο. Εκτός από τη δημιουργία σεναρίου, τα παιδιά ανέλαβαν κι έπαιξαν τον ρόλο τους, ασχολήθηκαν με το μοντάζ (πάντα με τηλεδιάσκεψη και διαμοιρασμό οθόνης- 1,5 ώρα εργασία στο μοντάζ για λιγότερο από 1′ ταινίας), επιμελήθηκαν τη μουσική (επιλέγοντας free μουσική θέλοντας να μείνουμε πιστοί στην αξία των πνευματικών δικαιωμάτων), διαχειρίστηκαν την κάμερα, σκηνοθέτησαν…
