Πού βρίσκεται το σχολείο μας; Στην Ποσειδωνία…

Πού βρίσκεται το σχολείο μας; Στην Ποσειδωνία…

Η Ποσειδωνία, παλαιότερα γνωστή ως Ντελαγκράτσια, είναι οικισμός της Σύρου. Bρίσκεται στο φαρδύ κόλπο του Φοίνικα και απέχει 13 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Ερμούπολη. Αποτέλεσε για πολλά χρόνια το θέρετρο των πλουσίων Συριανών.

Ο πρώτος οικισμός της Ποσειδωνίας, με το όνομα «Ποσειδωνία», φαίνεται να χάνεται στα βάθη της αρχαιότητας. Λείψανα ε­νός πολιτισμού που έσβησε (όπως τάφοι, κτερίσματα, μαρμάρινες πλάκες) βρέθηκαν κατά καιρούς στην ευρύτερη περιοχή της Χαλέπας. Πρόκειται για το λόφο όπου σήμερα βρίσκεται ο Ναός του Αγίου Πέτρου των Καθολικών ο οποίος λέγεται ότι κτίστηκε το 1871 στα ερείπια τον παλιού ιερού, αφιερωμένου στον θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα.

Σήμερα, στον γύρω από την εκκλησία χώρο, διακρίνονται επιφανειακά ίχνη αρχαίας κατοίκησης. Πιθανολογείται ότι οι πρώτοι κάτοικοι ήταν Φοίνικες (όπως διαφαίνεται κι από το όνομα τον γραφικού χωριού Φοίνικας, αλλά και από τις πολλές φοινικιές που υπάρχουν στην περιοχή).Όμως αργότερα οι Φοίνικες εκδιώχθηκαν από τους Ίωνες και στη δική τους λατρεία αποδίδεται η ύπαρξη του ιερού τον Ποσειδώνα, προστάτη της θάλασσας, ο οποίος και τους οδήγησε ασφαλείς σε τούτη τη γωνιά τον Αιγαίου. Επίσης θεωρείται πιθανό, ο οικισμός των «Ποσειδονείων» να είχε ως επίνειο τον οικισμό του Φοίνικα.

Ύστερα από την διενέργεια υποβρύχιας αρχαιολογικής έρευνας από την κα Αγγελική Σίμωσι, αρχαιολόγο εναλίων αρχαιοτήτων, στο θαλάσσιο χώρο του σημερινού λιμενίσκου του Φοίνικα, εντοπίστηκε λιμενικό έργο, καθώς και πολλές συστάδες αγγείων που θεωρείται ότι ανήκουν στους ρωμαϊκούς χρόνους.

Στη νησίδα Σχοινονήσι (απέναντι από την παραλία των Αγκαθωπών) εντοπίστηκαν ενδείξεις κατοίκησης από το 2800 -1500 π.Χ. κι επίσης θραύσματα κυψελών που θυμίζουν τις σημερινές και ανήκουν στη κλασσική περίοδο. Ακόμη ίχνη ζωής από τον Πρωτοκυκλαδικό Πολιτισμό, εικάζεται ότι υπάρχουν και στη μικρή νησίδα Ψαχνό (μέσα στο λιμάνι αντίκρυ από το παλαιό δημαρχείο) η οποία λέγεται ότι ήταν ενωμένη με την ξηρά.

Η ζωή επιστρέφει πολύ αργότερα στο χώρο. Δειλά στην αρχή, με τους ξωμάχους που παλεύουν από το ξημέρωμα με κόπο και πείσμα να καλλιεργήσουν τη βραχώδη και άνυδρη συριανή γη. Τα λιγοστά κτίσματα που υπάρχουν είναι θεμωνιές (καλύβες),σε απόμερα σημεία και μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των πειρατών.

Φτιαγμένες με ξερολιθιά, χάνονται μες το πετρώδες τοπίο. Κάθε βράδυ ή το Σάββατο οι πιο θαρρετοί επιστρέφουν κατάκοποι στις εστίες τους, «στο Κάστρο» (Άνω Σύρος). Ο μεσαιωνικός αυτός οικισμός -ο μοναδικός οικισμός που υπήρχε στη Σύρο αυτήν την εποχή και που, άγνωστο πώς, αποτελείται από εξ ολοκλήρου σχεδόν καθολικό πληθυσμό- χρησιμεύει με τη φυσική οχύρωση του και τις επτά πόρτες του σαν καταφύγιο για τους λιγοστούς κατοίκους της εποχής.

Η Ποσειδωνία μετονομάστηκε στις αρχές τον 19ου αι. σε Ντελλαγράτσια, παίρνοντας το όνομά της από τον μικρό Ναό της Παναγίας της Χάριτος (Della-Grazia), που βρίσκεται σήμερα στα βόρεια του οικισμού (προς το χωριό Βήσσας), με εκπληκτική θέα προς το χωριό, το ακρογιάλι και το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας. Το ξωκλήσι, που υπήρχε ήδη το 1631, εξυπηρετούσε τις θρησκευτικές ανάγκες των Καθολικών, ενώ σήμερα εξυπηρετεί το Κοιμητήριο που ιδρύθηκε γύρω στα 1922-23. Μέχρι τότε μετέφεραν με ζέστη ή με κρύο πεζή τους νεκρούς τους στην Ερμούπολη κι αν τύχαινε να πιάσει καμιά μπόρα απάγκιαζαν όπως-όπως σε κάποια καλύβα ή στις ξερολιθιές. Μετά το 1823. όταν εξαλείφθηκε ο κίνδυνος των πειρατών που λυμαινόταν όλα τα νησιά του Αιγαίου, η Ντελλαγκράτσια άρχισε να κατοικείται μόνιμα από τους πρώτους βρακοφόρους κατοίκους της.Σ’ έναν απάνεμο χώρο. γεμάτο αμπέλια και μυρωδιές, θα χτίσουν το ζεστό σπιτικό τους.

Στον οικισμό είναι αξιοπρόσεκτες οι νεοκλασικής αρχιτεκτονικής εξοχικές επαύλεις, με πύργους και μεγάλους κήπους με πεύκα και φοίνικες, που κατασκευάστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα. Η πιο γνωστή είναι η έπαυλη Τσιροπινά η οποία έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό και διατηρητέο μνημείο. Σήμερα, το κτήριο χρησιμοποιείται για διαφόρων ειδών εκδηλώσεις.

Στην Ποσειδωνία επίσης βρίσκεται ο ορθόδοξος ναός του Αγίου Ιωάννη και η λέσχη με το γήπεδο του τένις. Στο λόφο δεσπόζει ο καθολικός ναός του Αγίου Πέτρου από το 1860. Στην περιοχή λειτουργεί και το σχολείο μας.

Κοντά στον οικισμό υπάρχουν οι παραλίες Φετούρη, Αγκαθωπές και Κόμητο, που προσελκύουν πολλούς παραθεριστές τους καλοκαιρινούς μήνες. Στις Αγκαθωπές βρίσκεται μεγάλος πληθυσμός θαλάσσιων κρίνων.

Διοικητικά ανήκει στη Δημοτική Ενότητα Ποσειδωνίας, η οποία υπάγεται στο Δήμο Σύρου – Ερμούπολης. Πριν το πρόγραμμα Καλλικράτης, υπαγόταν στο Δήμο Ποσειδωνίας.

Πηγές: http://el.wikipedia.org, http://www.hermoupolis.gr

Σχολιάστε