Η κινηματογραφική ομάδα του σχολείου μας τη σχολική χρονιά 2019-20 αποτελείτο από 23 μαθητές και μαθήτριες της ΣΤ’ τάξης- μια πραγματικά πολυάριθμη ομάδα αλλά όσο πολυάριθμη, άλλο τόσο και αξιαγάπητη. Τα παιδιά πάντα πρόθυμα και με μεγάλη προσήλωση στον τελικό στόχο: να δημιουργήσουμε μια ταινία…
Τι κάναμε στις συναντήσεις της κινηματογραφικής ομάδας που πραγματοποιούνταν τα Σαββατοκύριακα;
Επεξηγήσαμε τη φυσιολογία του ματιού, το μετείκασμα κι επομένως το καρέ. Κατ’ αρχάς είδαμε την πρώτη ταινία που γυρίστηκε ποτέ, την πρώτη ταινία επιστημονικής φαντασίας, αποσπάσματα από ταινίες ασπρόμαυρες και βουβές, από κωμωδίες με τον Χοντρό και Λιγνό μέχρι και δράματα με τον Τσάρλι Τσάπλιν, Συζητήσαμε κινηματογραφικούς όρους: μοντάζ, γενικό πλάνο, γκρο πλαν, βάθος πεδίου, κασκαντέρ, σπονδυλωτή ταινία, σασπένς, δεύτερη ανάγνωση, κοινωνικό πλαίσιο….. Για την περίπτωση μεταφοράς βιβλίου σε ταινία, αναφερθήκαμε στα πνευματικά δικαιώματα.
Ορίσαμε τις ομάδες: συγγραφική, μοντάζ, κάμερες, σκηνοθεσίας και φυσικά, όλα τα παιδιά ήθελαν να παίξουν! Χρειάστηκε να κάνουμε και κάποιες κληρώσεις όταν τα παιδιά που ήθελαν, για παράδειγμα να είναι στις κάμερες, ήταν περισσότερα από τις θέσεις. Συζητήσαμε τα προτεινόμενα σενάρια, συνδυάσαμε μερικά από αυτά και καταλήξαμε με ψηφοφορία.
Ακολούθησαν οι συναντήσεις της συγγραφικής ομάδας και της ομάδας των σκηνοθετών όπου έχοντας μόνο την κεντρική ιδέα στη διάθεσή τους, έπρεπε να τη “μετουσιώσουν” σε σκηνές και πλάνα. Διαδικασία επίπονη και με πολλές- πολλές συζητήσεις.
Κι άρχισαν τα γυρίσματα! Η μεγάλη χαρά! Για κάθε σκηνή, περίπου τους ενός λεπτού, χρειαζόταν δύο ώρες γύρισμα! Συζητάγαμε το σενάριο της σκηνής, κάναμε πρόβες χωρίς κάμερα και στη συνέχεια άρχιζε κι η κάμερα να τραβάει. Τα λάθη πολλά αλλά κι αυτά ήταν πότε πηγή άγχους και πότε πηγή γέλιου κι εντέλει αυτό που όλοι περιμέναμε: η διαδικασία των γυρισμάτων με την παρέα σε ένταση, με βλέμματα ανυπόμονα και γεμάτα ερωτηματικά: Ήρθε η σειρά μου; Στέκομαι σωστά; Ποιος μιλάει μετά από εμένα; Είναι ωραίο το μαλλί μου; Ποια είναι τα λόγια μου; (ουπς, τα ξέχασα!), Έγινε λάθος; (γιούπι! θα το βάλουμε στις σκηνές του backstage!)… Να ‘στε καλά, παιδιά μου! Επίσης, ας μην ξεχνάμε και τον Φλόκο με σημαντική συμμετοχή και άψογη συνεργασία στα γυρίσματα. Ούτε ένα γαβ δεν ακούσαμε… τόσο φιλότιμος και συνεργάσιμος… Μεγάλος star!
Παράλληλα, αναδύθηκε σ’ αυτήν τη φάση κι ο μεγάλος ρόλος των γονέων: με αμέτρητες μετακινήσεις και πολλές συνεννοήσεις, μας άνοιξαν τα σπίτια τους, μας κέρασαν, μας… άντεξαν με τις φωνές μας, μας περίμεναν στο κρύο και στον αέρα, παρόντες στα αιτήματά μας πίσω από τις κάμερες και μερικές φορές, όπως βλέπετε και στην ταινία, μπροστά κι από τις κάμερες. Η μεγάλη υποστήριξη! Ως κινηματογραφική ομάδα τους ευχαριστούμε θερμά!!!
Η ομάδα του μοντάζ έκανε στη συνέχεια τη δουλειά της: “έκοβε” κι “έραβε”! Αντιμετώπισε πολλά προβλήματα: βλέμματα που κοιτούν την κάμερα απ’ ευθείας (ενώ δεν πρέπει), ένα στήσιμο σε λάθος θέση, η βουή του αέρα που καλύπτει τα λόγια, τα λόγια πάνω στο cut, η σκιά του κάμερα-man ή της κάμερα-woman μέσα στο πλάνο, τα γέλια πάνω στο λάθος… Και φυσικά, έδωσαν μεγάλη σημασία στο να κρατηθούν τα πλάνα που δεν φαίνονται στην ταινία γιατί απλά είναι και λάθος και βγάζουν γέλιο. Μα αυτά θα τα δούμε μια άλλη φορά…
Μια ταινία ασφαλώς χρειάζεται και μουσική. Μόνιμη πλέον συνεργάτης στις ταινίες μας, η συνάδελφος, ειδικότητας Μουσικής, κ.Ειρήνη Μυτιληναίου. Συνεργάστηκε με τα παιδιά που παίζουν φλάουτο και δημιούργησαν πρωτότυπη μουσική σύνθεση. Την εκτέλεσαν με τα φλάουτα και την κ.Μυτιληναίου στο αρμόνιο ώστε έτσι όμορφα παιγμένη η μουσική χρησιμοποιήθηκε στις σκηνές της ταινίας με ένα κάπως θλιμμένο πλαίσιο. Άλλη μια εξαιρετική συνεργασία στην οποία στηριζόμαστε για να προσδώσει κάθε φορά στην ταινία μας έναν όμορφο ηχόχρωμα!
Ως κινηματογραφική ομάδα ευχαριστούμε και τον Σύλλογο γονέων και κηδεμόνων που νοιάζεται για μας καθώς και το σχολείο μας, το οποίο με ενέργειες της Διεύθυνσης μας προμήθευσε με καινούργια βιντεοκάμερα.
Πάνω απ’ όλα τα παιδιά μας! Μιλώντας προσωπικά, τα συγχαίρω και τα ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε μαζί: γελάσαμε, κεραστήκαμε, αγχωθήκαμε, “πειράξαμε” ο ένας τον άλλον, φωνάξαμε, γεμίσαμε γνώσεις κι εμπειρίες, διχογνωμίσαμε και συμφωνήσαμε, κουραστήκαμε…και στο τέλος, δημιουργήσαμε. Πόσο πλούσια περάσαμε! Σας ευχαριστώ!
Ελπίζουμε να απολαύσετε την ταινία μας!
Μαρία Ιωσηφίδου (ειδικότητα Πληροφορικής) – υπεύθυνη της κινηματογραφικής ομάδας
